Tasa’r tŷ yma’n gallu siarad… wn i ddim be fyddai ganddo i’w ddweud, ond wedi 16 mlynedd dydi ‘nghartref bach i yn Grangetown ddim yn fy meddiant mwyach. Tŷ rhywun arall ydi o rŵan, ym mhen arall y wlad. Dydw i ddim yn emosiynol iawn am y peth – dydw i ddim yn emosiynol iawn ffwl stop. Ond alla i ddim ond ag edrych yn ôl ar y bron i hanner fy mywyd imi dreulio yno a sut newidiodd pethau.
Colli’r Goriad
“Heb amheuaeth, yn y tŷ hwnnw hefyd aeddfedais a dod i ddeall y byd yn well, a hynny ben fy hun”
gan
Jason Morgan
Tanysgrifiwch i ddarllen rhagor
Wythnos am ddim! Rhowch gynnig ar danysgrifiad digidol Golwg+ i ddarllen cylchgrawn Golwg arlein, gyda’r saith diwrnod cyntaf yn rhad ac am ddim.
← Stori flaenorol
❝ ‘Plismyn Iaith’ fel Brexiteers fydd byth yn fodlon
“Mae angen herio ac yn sicr mae angen beirniadaeth a thrafodaeth, ond ella fod angen mwy o bositifrwydd a llai o gwyno er mwyn cwyno”
Stori nesaf →
❝ Jet lag ysbrydol
“Hen ymadrodd niwlog gan fy therapydd sydd gen i mewn co’ – bod y corff yn gallu symud yn gyflym, ond bod yr enaid yn gorfod cerdded”
Hefyd →
Y llofrudd a’r America Gorfforaethol
Roedd Thompson yn Brif Swyddog i un o gwmnïau yswiriant mwya’r UDA. Elw ydi’r nod, nid iechyd