“Wedon nhw AAA…”

Ar ddydd Iau, daw canlyniadau arholiadau na fu. Canlyniadau atebion i gwestiynau na chafodd erioed eu gofyn.

Fe oedd yr un ffrind oedd yn tynnu coes ac yn gwneud jôcs ac weithiau’n croesi’r llinell

“Roedd ei henw fel rheg ar ei dafod, yr atgof ohoni’n llif o ddicter yn ei wythiennau.”

Gyrrodd Eddie drwy’r nos i ddod yma. Roedd o wedi bod yn breuddwydio am heddiw ers misoedd.

Emynau mor gyfarwydd â lleisiau fy rhieni. Plygu pen i ddweud pader. Crefydda. Defod a Duwdod.

Penwythnos gartre’ am ’mod i wedi bod yn byw’n rhy wyllt: gormod o yfed, neu ormod o weitho, neu ormod o rywun sy’n torri …

Ar y noson ’da ni’n ennill yr Uwch Gynghrair, dwi’n eistedd yn y tŷ ar fy mhen fy hun, coesau teiliwr o flaen teledu sy’n rhy fach.

Rydw i wedi gorfod prynu trowsus newydd iddo fo