Colofn Manon Steffan Ros

Y wefr iasol o hwyliog o fynd i ddisgo-sgidiau-sglefrio, a chanfod ei bod hi’n amhosib dawnsio’n iawn i ‘Meganomeg’

Rhewi wnaeth Osian o weld y môr o wynebau o’i flaen, ac anghofiodd yr holl ystumio a’r mynegiant a phopeth a ddysgwyd gan Miss Bethan

Doedd gen i mo’r galon i werthu’r rhan bach yma o fy hanes, ac ella, un diwrnod, y dof i yma i fyw.

Dim ond y bore yma dw i’n gweld y llwch, a’r rwbel, a’r rhieni a’r cariadon a’r ffrindiau yn chwilio adfeilion newydd …

Cyn iddo ddweud y geiriau allan yn uchel, wyddai Iolo ddim a oedd o’n mynd i allu siapio’i geg o’u cwmpas nhw

Mi wn i nad ydy pleidlais yn teimlo fel llawer, a dydy o ddim yn ddigon i wneud iawn am yr holl gamweddau sy’n dod i’ch rhan chi

Rydach chi’n meddwl mai jest llythyra’ ydi’r post. Yn meddwl ei fod o’n syml

Mae Kev wedi colli popeth yn ei fywyd o leiaf unwaith

Dydy’r sioe, na’r ddrama, na’r gyngerdd, na’r llyfr gosod na chanlyniadau dy arholiadau ddim werth un eiliad o dy ofn

Mae hi’n trio dillad llynedd ymlaen yn y llofft ar ei phen ei hun, a’r drych hir yn lygad moel, cyhuddgar sy’n dangos dim byd …