Rydw i’n ei hadnabod hi’n ddigon da erbyn hyn. Yn adnabod tymhorau ei chorff a thymhorau ei meddwl, ei chysuron, ei phryderon. Anwen. Yr hon sy’n troi ei hwyneb at yr haul. Yr hon sy’n gwrthod gwisgo sbectol haul am ei fod o’n dwyn y lliwiau gan y gwanwyn a’r haf. Yr hon sy’n caru’r byd wrth iddo gynhesu, ond yn casau ei hun hefyd.
Cynhesu
Mae hi’n trio dillad llynedd ymlaen yn y llofft ar ei phen ei hun, a’r drych hir yn lygad moel, cyhuddgar sy’n dangos dim byd sy’n werth ei weld
Tanysgrifiwch i ddarllen rhagor
Wythnos am ddim! Rhowch gynnig ar danysgrifiad digidol Golwg+ i ddarllen cylchgrawn Golwg arlein, gyda’r saith diwrnod cyntaf yn rhad ac am ddim.
Poblogaidd
- 1 John Prescott “byth yn siarad am Gymru”, medd Ron Davies
- 2 “Deffrwch!”: Neges trigolion Caerdydd i’r Cyngor tros ysgol uwchradd Gymraeg newydd
- 3 Cofio un o ysgolheigion mwyaf blaenllaw campws Llanbed
- 4 Y gwerthwyr tai cyntaf yng Nghymru i ddod dan berchnogaeth gweithwyr
- 5 Cynghorydd yn addo ‘gwneud popeth o fewn ei gallu’ i warchod campws Llanbed
← Stori flaenorol
Dawnsio yn yr haul
Dyma ddau yn dawnsio i gerddoriaeth tecno wrth i’r haul fachlud ar y Fenai
Stori nesaf →
Dangos y brychau yn ein hanes
Mae awdur llyfr newydd yn gobeithio helpu addysgu plant Cymru am eu hanes nhw’u hunain, heb guddio’r gwir
Hefyd →
Ti
Dwi’n gwybod fy mod i’n gaeth i’r dopamine o dreulio amser efo ti. Yn gwybod nad ydy bod ynghlwm fel hyn yn iach i unrhyw un