Mae hi’n bedair blynedd bellach ers imi fod dramor, felly mae yna fflyrtio cyson efo’r syniad o fynd fy hun achos dwi’n teimlo rhyw awydd dwfn i ddianc am ychydig bach. Bologna ydi lle dw i eisiau mynd a dwi wedi trafod y peth ers misoedd erbyn hyn. Yn wir, dw i wedi’i drafod ers cyhyd i un o’m cydweithwyr benderfynu mynd â’i wraig yno, gan fy ngadael i’n pwdu. Dyna ydi’r anfantais fwyaf o fod yn sengl, dw i’n meddwl. A, dw i ddim eisiau mynd ar wyliau ben fy hun (been there, done that,
Yr anfantais fwyaf o fod yn sengl
“Dyma fi’n agosáu at ddiwedd blwyddyn eto, heb fynd i’r unman na gweld dim byd. Dwi’m hyd yn oed yn siŵr imi fod yn Lloegr ‘leni”
gan
Jason Morgan
Tanysgrifiwch i ddarllen rhagor
Wythnos am ddim! Rhowch gynnig ar danysgrifiad digidol Golwg+ i ddarllen cylchgrawn Golwg arlein, gyda’r saith diwrnod cyntaf yn rhad ac am ddim.
← Stori flaenorol
❝ Plant Rhyfel
“Ana ni, heb ei doliau na’i dawnsio, a finnau ddim yno i’w gwarchod hi, a neb yn ennill rhyfel pan mae plant bach yn arfau”
Stori nesaf →
STEIL.Yr Ysgwrn
“Roedd dewis sut i osod Yr Ysgwrn wrth wneud y gwaith adnewyddu yn dipyn o her!”
Hefyd →
Y llofrudd a’r America Gorfforaethol
Roedd Thompson yn Brif Swyddog i un o gwmnïau yswiriant mwya’r UDA. Elw ydi’r nod, nid iechyd