Fyddwn i byth bythoedd yn teithio i rywle fel Manceinion neu Lerpwl i wylio gig Richard Hawley. Tydi hynny ddim am eiliad yn awgrymu nad wyf yn hoff o gerddoriaeth Hawley. Mae caneuon fel ‘Tonight the Streets are Ours’ a ‘Coles Corner’ neu ‘Heavy Rain’ yn hyfryd – does dim dadl am hynny. Os daw Hawley ymlaen ar y radio mi gyd-gannaf. Ond mae teithio yn bell yn rhywbeth arall.
Cwiff y crefftwr caneuon
Roedd pob cân y cyfri ac roedd rhywun yn ymgolli yn llwyr yn y foment. A Hawley? Am grefftwr caneuon, ac am gymeriad!
gan
Rhys Mwyn
Tanysgrifiwch i ddarllen rhagor
Wythnos am ddim! Rhowch gynnig ar danysgrifiad digidol Golwg+ i ddarllen cylchgrawn Golwg arlein, gyda’r saith diwrnod cyntaf yn rhad ac am ddim.
Stori nesaf →
Cyhoeddiad sinigaidd am Wylfa? Na, no, nefar!
“Yn y gyllideb flwyddyn yma, mi ddaru’r Canghellor ddweud ein bod yn prynu’r safle, felly rydym yn gadarnhaol bod hwn am ddigwydd”
Hefyd →
Tango gydag athrylith
Efallai i chi glywed fod James Dean Bradfield o’r Manics wedi canu yn y Gymraeg yn fyw am y tro cyntaf