Dwi’n trio peidio â malio rhyw lawer pan fydd selebriti’n ein gadael ni – mae rhywbeth am y galar un-ochrog yn rhyfedd i mi. Sgil-effaith, efallai, taith ysgol yn y 1990au – a gyrhaeddodd yn yr Almaen yr union fore y cadarnhawyd bod y Dywysoges Diana wedi marw. Atgof sylfaenol i mi yw gwylio ton ar ôl ton o grio a mopio Prydeinig, trwy lens bell teledu cyfandirol, a gweld yr angladd enfawr ar miwt, trwy ffenest siop bureau de change. Atgof o oes symlach yn sicr – ac o edrych yn ôl, cyfn
Jerry Springer – y gŵr a gydiodd yn y zeitgeist
“Yn fy arddegau, byddai clywed llafargan ‘go Jerry!’ yn arwydd bod rhywbeth ar fin mynd o’i le – ac i afael yn y popcorn”
gan
Sara Huws
Tanysgrifiwch i ddarllen rhagor
Wythnos am ddim! Rhowch gynnig ar danysgrifiad digidol Golwg+ i ddarllen cylchgrawn Golwg arlein, gyda’r saith diwrnod cyntaf yn rhad ac am ddim.
← Stori flaenorol
❝ Amnesia dros dro yn taro
“Roeddwn yn gwybod mai fi oedd Rhys Mwyn. Ond doedd gennyf ddim syniad lle’r oeddwn i a sut roeddwn i wedi cyrraedd y lle hynny”
Stori nesaf →
❝ Coron a phrotest
“Bydd Charles yn cael ei goroni yn Frenin y Deyrnas Unedig ac 14 o wledydd y Gymanwlad, ac mi fydd dathlu a diawlio”
Hefyd →
❝ Gadael am y bennod nesaf
“Hon fydd fy ngholofn olaf. Anfantais anochel ildio lle i’r gwcw yw bod pethau gwerthfawr eraill yn powlio allan o’r nyth”