Fel maen nhw’n mynd, mae’n gamddyfyniad da. Yr Anarchydd Emma Goldman (na) ddwedodd, ‘nôl ym 1934: “If I can’t dance, I don’t want to be part of your revolution”. Arwyddair ardderchog sy’n crynhoi, i mi, bod mwy i ymgyrchu na’r ochr sych, ddifrifol, foesol. Mae’n ein harwain i feddwl am pam y byddwn ni’n brwydro am hawliau – nid er mwyn i bawb allu crafu byw, ond fel bod cyfleoedd i ddathlu a mwynhau hefyd.
Y llefydd sy’n cynnig dihangfa o’r drydj dyddiol
“Pwy all feio ymgyrchwyr yn lleol, neu’n genedlaethol, am adael i hyn basio heibio, heb lawer o ffws: does bron dim dicter ar ôl yn y tanc”
gan
Sara Huws
Tanysgrifiwch i ddarllen rhagor
Wythnos am ddim! Rhowch gynnig ar danysgrifiad digidol Golwg+ i ddarllen cylchgrawn Golwg arlein, gyda’r saith diwrnod cyntaf yn rhad ac am ddim.
← Stori flaenorol
❝ Nicola Sturgeon
“Dydy Delyth ddim yn hawlio barn ar wleidyddiaeth yr Alban, ond mae Nicola Sturgeon yn debyg iawn i’r math o annibyniaeth sydd ganddi hi mewn golwg”
Stori nesaf →
❝ Datgelu meddyliau disglair
“Mae Flo a Murray, ill dau, wedi dioddef gan ragfarnau pobl eraill”
Hefyd →
❝ Gadael am y bennod nesaf
“Hon fydd fy ngholofn olaf. Anfantais anochel ildio lle i’r gwcw yw bod pethau gwerthfawr eraill yn powlio allan o’r nyth”