Manon Steffan Ros

“Mae tynged yr iaith yn dy ddwylo di. Yn dy ddwylo, ac yn dy geg hefyd, yn eiriau i gael eu siarad, a jôcs i’w dweud”

“Mae rhywun yn gweld yr enfys o flodau er cof ac yn cael eu hatgoffa ei bod hi’n beryg dal llaw eu cariad o flaen pobol ddieithr”

“Gwydraid o win yn yr ardd ar ôl diwrnod hir o fyw mewn trychineb, a phwysau gwlad gyfan ar ein hysgwyddau blinedig ni.

“Dim Dwynwen. Dim eleni, dim ar ôl popeth oedd wedi digwydd”

“Sut gawn ni wrthwynebu pan fydd hi’n anghyfreithlon i brotestio? Be’ wnawn ni pan fyddan nhw’n dod am ein sianel ni?”

“Fe fyddai’n well ganddi pe na bai o’n hashnod, yn #JusticeForMohamud ar sgriniau ffôn a chyfrifiaduron, yn symbol, bellach”

“Fe ddylai aros gartref. Roedd e’n dechrau peswch nawr”

“Mae hi’n hael efo’r gair cariad, yn ei yngan i ganol gwalltiau ei phlant bob bore gyda’r sws-cyn-ysgol”

“Roedd goleuadau eu coeden yn disgleirio fel gwydrau siampaen mewn parti, a sŵn y teledu’n parablu fel dyhead am leisiau i lenwi’n …

“Dw i ddim angen lot o fwyd ’Dolig,’ ddeudish i wrth Mam ryw fora pan o’dd ei gwyneb hi mor wyn â’r llythyr o’dd hi …