Roedd hi’n hawdd rhagweld beth fyddai ymateb y papurau newydd bore ma i etholiadau ‘mid-term’ yr Unol Daleithiau. Y Guardian yn gresynu bod Obama wedi cael crasfa, a sylwebwyr y Telegraph yn llawn gobaith am y dyfodol ar ôl i’r Gweriniaethwyr gipio Tŷ’r Cynrychiolwyr a dod yn agos at gipio’r Senedd.
Rydw i’n deall bod yna gysylltiad hanesyddol rhwng Ceidwadwyr y wlad hon a’r Gweriniaethwyr, tra bod y Blaid Lafur a’r Democratiaid yn agos (er bod Blair a Bush wedi herio’r ddamcaniaeth yna). Ond dw i ddim cweit yn deall pam bod yr agosatrwydd hwnnw’r parhau. Ers misoedd mae’r Telegraph wedi bod yn colbio Obama a’n canmol y Gweriniaethwyr, a’r Guardian yn dal i drin Obama fel y Meseia.
Ond mewn gwirionedd, mae’r Gweriniaethwyr, a hyd yn oed y Democratiaid, i’r dde o’r blaid Geidwadol fodern. Pe bai Obama yn ceisio gwneud gyrfa yn y wlad yma, fe fyddai’n siŵr o fod yn Dori. Fyddai gan David Cameron lai o siawns na Christine ‘y wrach’ O’donnell o gael ei ethol i Senedd yr Unol Daleithiau.
Sut all plaid sy’n osgoi unrhyw doriadau i gyllideb y Gwasanaeth Iechyd yn y wlad yma gefnogi plaid sydd eisiau diddymu deddf iechyd Obama yn yr Unol Daleithiau? Sut all plaid sy’n cefnogi torri’r diffyg ariannol yn y wlad yma mor gyflym â phosib gefnogi plaid sydd heb unrhyw fath o gynllun i wneud hynny yn yr Unol Daleithiau? Mae’n hurt.
Cysylltiadau hanesyddol yn unig sydd rhwng y pleidiau. Dylai’r Telegraph gefnogi Obama, a’r Guardian gefnogi, dwn i ddim, rhain?
