Dydy’r aer ddim mor drwchus ag oedd o’r tro diwethaf. Yr adeg hynny, roedd yr haul yn drwm o’n cwmpas i gyd, a’r ardd yn lliwiau ifanc, newydd. Yr adeg hynny, roedd rhwygo pobol oddi wrth ei gilydd yn boen sydyn, yn giaidd, yn syndod. Mae hiraeth yn perthyn i’r haf, pa bynnag ofid sydd wedi dwyn unigolion o fywydau eu hanwyliaid. O’r blaen, roedd yna flodau a gwres a gobaith. O’r blaen, roedd rhyddhad yn mynd i ddod un diwrnod, a’r bobol am fod yn berchen ar ei gilydd ac ar eu rhyddid unwaith et
Clo Eto
Y reddf bellach ydi cilio, nid cyffwrdd. Cloi, nid cofleidio.
Tanysgrifiwch i ddarllen rhagor
Wythnos am ddim! Rhowch gynnig ar danysgrifiad digidol Golwg+ i ddarllen cylchgrawn Golwg arlein, gyda’r saith diwrnod cyntaf yn rhad ac am ddim.
Poblogaidd
- 1 John Prescott “byth yn siarad am Gymru”, medd Ron Davies
- 2 “Deffrwch!”: Neges trigolion Caerdydd i’r Cyngor tros ysgol uwchradd Gymraeg newydd
- 3 Cofio un o ysgolheigion mwyaf blaenllaw campws Llanbed
- 4 Ni fyddwn yn ildio hyd nes bod dyfodol Llywydd UMCA a’r Undeb Cymraeg yn ddiogel
- 5 Y gwerthwyr tai cyntaf yng Nghymru i ddod dan berchnogaeth gweithwyr
← Stori flaenorol
❝ Pandora’s boxers
Andrew RT Davies yn byw lan i’w enw gan aildrydar y penawdau nes bod ei fysedd bach e’n binc. Ludicrous! Chaos! Backlash!
Stori nesaf →
❝ Cyfrifon Kerry Katona
Roeddwn yn awyddus i ddilyn y rheolau a chadw at brynu pethau hanfodol yn unig yn yr archfarchnad fel llaeth, afocado a ‘Crème de Menthe’
Hefyd →
Ti
Dwi’n gwybod fy mod i’n gaeth i’r dopamine o dreulio amser efo ti. Yn gwybod nad ydy bod ynghlwm fel hyn yn iach i unrhyw un