Mae o wedi penderfynu cymryd blwyddyn i ffwrdd i “ffeindio allan be dw i eisio gwneud”

Sut mae aros yn yr ymwybyddiaeth oesol hon – yn y foment – bob eiliad effro o’r dydd?

“Ychydig fisoedd yn ôl wnaeth fy ngwraig gyfaddef ei bod wedi cael affêr gyda dyn wnaeth hi gwrdd yn ei gwaith”

“Mae yna lot o salwch wedi bod yn ein teulu ni, ac mae gweddill y teulu wedi bod yn dibynnu arna i i fod yn bositif a chadw pawb yn hapus”

Mae amryw wedi gwneud y camgymeriad o ddefnyddio priodas fel rhyw fandej i ddal perthynas wael at ei gilydd, ddim ond i honno chwalu lawr y lein

Dyw’r ffôn ei hun ddim yn wobr nac yn bleser, wrth gwrs – agor y llifddorau i fyd o demtasiynau sy’n cynnig gwobrau a phleserau dros dro wna’r …

Mae’n anodd i unrhyw un sydd heb fyw drwy iselder eu hun i wir ddeall ei effaith

“Rydan ni angen sôn am ein marwolaeth ni’n hunain. Mae’n bwysig iawn ein bod yn dechrau trafod hyn gyda rhywun arall”

Mae’n edrych i mi fel bod ffrind eich gŵr yn fwy na jest ffrind – mae’n rhan o’i deulu, ei lwyth, a hynny ymhell cyn i chi ddod i’w fywyd

“Dw i’n deffro yn y bora weithia a ddim yn teimlo’n rhy dda amdanaf fy hun. ‘Impending doom’ yw term y Sais amdano…”