Manon Steffan Ros

“Iesu Grist, mi wn i fod ’na betha’ mwy i boeni amdanyn nhw, ond dwi’n casau bo’ chi’n gallu ogleuo’r ffaith …

Fe wnes i adnabod y peth ynoch chi tua’r un amser ag  yr adnabyddais yr arwyddion ynof fi fy hun

“Rydw i’n ddigon hen i ymuno â’r fyddin… [ond] ddim yn ddigon hen i bleidleisio yn yr etholiad cyffredinol”

Placardiau mawr lliwgar yn datgan teyrngarwch pleidiol… am syniad od oedd y sioe yma, yn rhannu barn heb ddechrau sgwrs

Trydydd gafodd Gracie a’r côr, a dathlodd pob un fel tasa nhw wedi ennill

Maen nhw’n meddwl ein bod ni’n haeddu cosb i’n croesawu ni i fyd yr oedolion

Waeth i le mae fy ffrind Jürgen yn mynd nesaf, mi fyddan ni’n cyd-gerdded am byth, fo a fi

Dyma fi’n sbio allan drw’ ffenest, ac o’dd yr awyr fel tasa ’na rywun yn cael disgo yn y nefoedd

Rhywle yn nyfnderoedd meddwl Jac oedd y syniad fod gardd gyfystyr â pharchus-dra, a fod gardd daclus gyfystyr â meddwl trefnus, doeth, call

Chi sy’n gofalu am y bobol ifanc sydd mor siŵr nad ydyn nhw angen gofal, a chi sy’n cael y bai am y ffaeleddau heb ddim o’r clod …